در هفتۀ پانزدهم بارداری، کودک در حالت جمع‌شده تقریباً به اندازۀ یک شلیل است که از سر تا نشیمنگاه حدود 10-9 سانتی‌متر است و وزنی در حدود 75 گرم خواهد داشت. بدن از موهای نازکی پوشیده شده است که به نام کرک‌های جنینی شناخته می‌شود. ابرو و موهای سر نیز ممکن است شروع به رشد کنند، اما این موها شاید از همان رنگ و بافت موهای نوزاد پس از تولد نباشد. گوش‌ها هنوز هم ممکن است کمی پایین‌تر از محل طبیعی آنها باشد، اما زمان زیادی طول نمی‌کشد تا به محل اصلی خود برسد. گوش‌ها ممکن است توانایی شنیدن داشته باشد. اولین صداهایی که کودک می‌شنود احتمالاً سر و صدای سیستم گوارش و ضربان قلب شماست. اگرچه چشمان کودک هنوز بسته است، اما امکان دارد قادر به تشخیص نور از دنیای خارج از رحم باشد.
اکنون پاهای جنین شروع به رشد می‌کند و به تدریج از دست‌ها بلندتر خواهد شد. رشد استخوان‌ها و عضلات نیز ادامه خواهد داشت. کودک هنوز هم انواع حرکات با سر، دهان، دست و پا و انگشتان دست و پا را تمرین می‌کند. کودک اکنون بیشتر و بیشتر شبیه یک انسان می‌شود. غدۀ تیروئید در حال رشد و تولید هورمون‌هاست. کلیه‌های کودک که ترشح ادرار را از هفته‌های قبل آغاز کرده بود، تکامل بیشتری می‌یابد و عملکردشان نیز کامل‌تر می‌شود.
جفت، مرحلۀ دوم رشد خود را شروع کرده است که تقریباً شش هفته طول می‌کشد. لایۀ بیرونی سلول‌های جفت به داخل شریان‌های مارپیچی رحم در قسمت زیر جفت حرکت می‌کند و دیوارۀ عضلانی آنها را از بین می‌برد. این باعث می‌شود که عروق گشاد شود و در نتیجه جریان خون به جفت افزایش یابد. این هفته، نخاع به شکل کامل شکل می‌گیرد و در پایان هفته، کودک قادر به استفاده از چربی به عنوان منبع انرژی خواهد بود. اسیدهای چرب خون مادر برای تقویت رشد اندام‌ها، تشکیل دیواره‌های سلولی و ساخت غلاف میلین در اطراف اعصاب کودک استفاده می‌شود.
