سهم من در مهار بحران کرونا، سین هشتم نوروز 1399
هر ساله این روزها در قدم به قدم خیابان ها با انبوهی از ظرف های ماهی قرمز، سبدهای رنگارنگ سبزه و گل های سنبل روبرو بودیم ولی امسال جای آن ها خالی است. هر سال این روزها سیمای شهرها، خیابان ها و کوچه ها رنگ دیگری بود حتی رنگ نگاه مردم فرق داشت و هر کسی به نحوی پر از جنب و جوش و مشغول آماده کردن خود برای رفتن به استقبال بهار بود. بهار از راه رسید و کمتر کسی این روزها در سایه شوم کرونا، شکوفه های رنگارنگ درختان و یاس های معطر کوچه پس کوچه های را از نزدیک حس می کند.
شب عید مهم ترین روزهای درآمدی خیلی از کسب و کارها محسوب می شد اما امسال با وجود ویروس کرونا نه تنها بعضی از شغل ها رونقی ندارد بلکه بعضی از شغل های شب عیدی نیز ردپایی از آن دیده نمی شود حتی نی لبک و فلوت زدن نوازنده های خیابان های خلوت نمی تواند شوقی در مردم به وجود بیاورد.
نوروز، پیوند دیرین آدمی است با بهار طبیعت که هر سال با زیبایی خود، کشور ما را بیش از همیشه زیباتر می کند و اینک پویش «سهم من در مهار بحران کرونا» می تواند حرکتی خودجوش و ملی باشد تا بهارهای آینده را همچون گذشته با شور و شوق برای خود و فرزندانمان داشته باشیم. بیخیال نباشیم ولی قرار هم نیست آنقدر اضطراب داشته باشیم که فلج شویم و خودمان و دیگران را آزار دهیم. پس چه کارهایی را باید انجام دهیم و چطور شیوع کرونا را در عید و روزهای بعد از عید کم کنیم و سرعت پیشرفت این همهگیری را کاهش دهیم؟
بنابراین با استفاده از زیبایی های طبیعت و بهار دلپذیر می توانید با تزریق آرامش به روح و جان خود، استرس و اضطراب این روزها را از خود دور کرده تا بتوانید بهتر و بیشتر با این بیماری بجنگید. هر یک از ما به عنوان یک شهروند ایرانی تمام تلاش خود را به کار می بندیم تا با انجام توصیه های بهداشتی پزشکان و مسوولان در امر شکست کرونا نقشی داشته باشیم تا هر چه سریعتر آرامش به کشور بازگردد.
چطور سرعت پیشرفت همهگیری کرونا را در عید کاهش دهیم؟
در خانه بمانیم!
ویروس کرونا احساسات ما را نمیشناسد، عید را در خانه بمانیم.
تا جای ممکن از هر نوع تماس فیزیکی غیرضروری پرهیز کنیم.
از اجتماعات، مهمانیها و هر دید و بازدیدی دوری کنیم.
با تمام افراد، حتی افراد خانوادهمان فاصلهٔ حداقل یک متری را حفظ کنیم.
خریدهای غیرضروری را حذف کنیم.
هر کار غیرضروری را فعلاً کنار بگذاریم.
خودمان را با علاقهمندیهایی مثل ورزش، آشپزی یا هر چیزی دوست داریم سرگرم کنیم.
برای بچهها بازیهایی در نظر بگیریم و با هم توی خانه وقت بگذرانیم.
از پیک و دیگر واسطههای حملونقل کمتر استفاده کنیم.
خریدهای ضروری را خودمان انجام دهیم.
تا جای ممکن یک نفر از اعضای خانواده مسئولیت خرید را بر عهده بگیرد.
استرس سیستم ایمنی را ضعیف میکند، پس کارهایی را انجام دهیم که به آرامش ما کمک میکند.
از دست دادن با دیگران و روبوسی کردن پرهیز کنیم.
از سر زدن غیرضروری به سالمندان یا افرادی با بیماریهای زمینهای خودداری کنیم.
از وسیلهٔ نقلیه شخصی و در صورت ضرورت استفاده کنیم.
به سوپرمارکتهای و فروشگاههای بزرگ کمتر برویم.
از فروشگاههای کوچکتر خرید کنیم.
بچهها را در خانه نگه داریم.
مراقب سالمندان باشیم.